Na het overlijden van mijn lieve schoonmoeder, liet zij een sieraden-setje achter van zilveren Wilhelmina dubbeltjes gemaakt. Door de jaren heen behoorlijk zwart geworden en nu we zoveel tijd thuis besteden had ik de tijd deze set uit de vergetelheid te trekken en mooi op te poetsen.

De set bestaat uit een armband, een ring en een hangertje. Het hangertje is uitgezaagd, de armband aan elkaar gesmeed met ringetjes en oogjes en de ring sierlijk gebogen en gesmeed. De muntjes variëren van 1935 tot 1941. Later zou ook echt niet kunnen want op 7 februari 1941 werd het tonen van afhankelijkheid met het vorstenhuis verboden en mochten deze munten ook niet meer geslagen worden.

Het zilvergeld werd daarna door de Duitsers gevorderd en vervangen voor zinkgeld en papiergeld. Maar na de oorlog bleek dat het overgrote deel van al het zilvergeld achter was gehouden door de Nederlanders. 

Het dragen van sieraden, gemaakt van zilveren muntgeld met het Wilhelmina kopje, werd illegaal en gezien als een stille verzetsdaad. Door het speldje te dragen aan de achterkant van de revers maakten verzetsmensen zich kenbaar aan elkaar. Ander klein verzet was het maken van theelepels, broches, dasspelden etc van de muntjes. Maar ook, na de geboorte van Prinses Margriet in Ottawa in 1943, droeg men sieraden met margrietjes als verzet. En ook populair was de broche met 3 kuikentjes, verwijzend naar de drie prinsesjes; Beatrix, Irene en Margriet.

• 

• 

• 

Na de oorlog kwam het zilveren muntgeld weer tevoorschijn en ook toen werden er veel sieraden van gemaakt om de overwinning te vieren. Of het setje van mijn schoonmoeder gedragen is in de oorlog of na de oorlog… we weten het niet. Ik wist niet eens dat zij het had anders had ik het zeer zeker aan haar gevraagd. Aaf Kuiper-Water was ook als jonge vrouw voor de duvel niet bang, zeker niet voor de Duitsers.

Nu de set weer mooi is opgepoetst ga ik het met trots dragen. Trots dat ik zoiets moois uit haar verleden en ook ons collectief geheugen mag dragen. Ik mis haar nog elke dag maar denk met een glimlach aan haar terug. Dank je wel, lieve Aaf.